چاقی و مشکلات مربوط به سلامتی یکی از مهم ترین مشکلات عصر ماست.
تصور می شود کافئین و کاتچین موجود در چای سبز و انواع چای محمود در بازار به صورت هم افزایی عمل می کنند، متابولیسم را تسریع می کنند و چربی سوزی را افزایش می دهند.
سطح پایین متابولیسم اسید چرب کبد با اکسیژن باعث افزایش اشتها می شود.
تصور می‌شود که کاتچین‌های موجود در چای سبز ممکن است با افزایش اکسیداسیون اسیدهای چرب اثر کاهشی بر اشتها داشته باشند. تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.
تاثیر بر دیابت (دیابت): امروزه بروز دیابت به سرعت در حال افزایش است.
تغییر در عادات غذایی و افزایش شاخص توده بدنی در این امر نقش اساسی دارد. تصور می شود که بین مصرف چای سبز و خطر ابتلا به دیابت رابطه معکوس وجود دارد.
در حالی که برخی از مطالعات نشان داده اند که چای سبز اثر کاهش قند خون دارد، برخی مطالعات نشان داده اند که کاتچین های چای سبز باعث کاهش سطح انسولین و تری گلیسیرید پلاسما می شوند، اما بر سطح گلوکز پلاسما تأثیری ندارند.
تصور می شود چای سبز جذب قند رژیمی را کاهش می دهد.
اثر ضد التهابی بر بدن: چای سبز دارای خواص ضد التهابی است.
مشاهده شده است که استفاده از کرم های حاوی چای سبز روی پوست اثر شفابخش دارد.
اثر ضد باکتریایی و ضد ویروسی: مطالعات نشان داده است که چای سبز رشد باکتری E.Coli که باعث اسهال می شود را کاهش می دهد.
مشاهده شده است که هلیکوباکتر پیلوری که به عنوان میکروب معده شناخته می شود، در مصرف کنندگان چای سبز کمتر دیده می شود.
علاوه بر این، تصور می شود که چای سبز در برابر میکروب های وبا، تیفوئید، کاندیدا و مایکوپلاسما موثر باشد. تصور می شود که چای سبز دارای اثر پری بیوتیک است، بنابراین اجابت مزاج راحت را فراهم می کند.
MRSA نوعی باکتری است که به آنتی بیوتیک ها مقاوم است. مطالعات نشان می دهد که چای سبز می تواند در مبارزه با MRSA موثر باشد.
تاثیر بر سلامت دهان و دندان: چای سبز از رشد باکتری های پلاک در دهان جلوگیری می کند، تشکیل پلاک را کاهش می دهد و از بوی بد دهان جلوگیری می کند. چای سبز حاوی مقداری فلوراید است، ماده ای که سلامت دندان ها را حفظ می کند.
