یک بطری پلاستیکی آب یکبار مصرف ساخته شد، پر از آب شد و احتمالاً به فروشگاهی منتقل شد،
جایی که در قفسه ای منتظر یک مشتری تشنه نشست بسیاری از ما در طول یک روز، هفته یا ماه به طور متوسط چندین بار از بطری پلاستیکی می نوشیم.
پس از اتمام کار، ما یک انتخاب داریم که آن بطری را کجا بگذاریم:
سطل بازیافت: بطری هایی که برای بازیافت در نظر گرفته شده اند، بعید است به شکل فعلی خود در اقیانوس به پایان برسند، مگر اینکه در هنگام حمل و نقل به یک مرکز پردازش گم شوند.
با این حال، به دلیل محدودیتهای اخیر در نحوه انتقال و پذیرش بینالمللی مواد بازیافتی برای پردازش، بسیاری از این بطریها متأسفانه به جای تأسیسات بازیافت، در محلهای دفن زباله قرار میگیرند.
سطل زباله: این بطری ها نیز به احتمال زیاد به شکل فعلی خود در اقیانوس ختم نمی شوند.
با این حال، در مناطقی در سراسر جهان با مدیریت ضعیف زباله یا عدم وجود محلهای دفن زباله بهخوبی مهر و موم شده، از آنجایی که یک بطری در طول زمان به ذرات میکروپلاستیک تجزیه میشود
برخی از ذرات ممکن است به داخل خاک نفوذ کرده و در نهایت راه خود را به آبراههای ما باز کنند و در نهایت وارد شده و آلودگی ایجاد کنند.
زباله: این بطری ها ممکن است به خوبی توسط باد، آب طوفان یا سایر فرآیندها به فاضلاب، رودخانه ها، دریاچه ها و دیگر آبراه ها منتقل شوند که در نهایت ممکن است بطری را در اقیانوس رسوب دهند.
بطری های پلاستیکی چند منظوره در پایان عمر خود با این مسیرهای مشابه روبرو می شوند – اما البته این اتفاق بسیار کمتر می افتد زیرا می توان آنها را بارها استفاده کرد.
کاوشگر نشنال جئوگرافیک Heather J. Koldewey برای توانمندسازی جوامع در سراسر جهان برای مشارکت در حل بحران آلودگی اقیانوس ها از پلاستیک های یکبار مصرف از طریق اقدامات فردی افزایشی کار می کند – از جمله کمپینی به نام One Less، که مردم را تشویق می کند استفاده از آب پلاستیکی یکبار مصرف را متوقف کنند.
بطری ها در کل One Less در حال حاضر در لندن، انگلستان و ساکنان آن مستقر است و روی آن متمرکز است، اما هر کسی میتواند انتخاب کند که از یک بطری یکبار مصرف کمتر استفاده کند.